Iedere woensdagavond danst in De Geseldonk een gezellige, hechte groep de line dance op countrymuziek, onder leiding van Ben Jansen. Inmiddels geeft hij zulke lessen al zo’n 40 jaar en nog altijd met veel plezier. Schrijfster Floortje danste een avond mee.

Tekst en foto’s: Floortje Jansen

Blijven zitten is niet aan de orde. Vanuit de warme sfeer word ik aangemoedigd om mee te doen: “Ge doet toch wel mee?” Al snel kom ik erachter dat het niet zo simpel is als de dansstijl op het eerste gezicht lijkt. Maar wanneer je het onder de knie hebt, is het een combinatie van gezond bewegen en je vermaken dankzij de opzwepende muziek. Zelfs met eventuele lichamelijke ongemakken blijven de leden trouw. “Zolang je maar in beweging blijft, zoals we hier samen doen, gaat alles goed”, verklaart Hannie Mollemans, die er al sinds het begin van de groep in Mierlo-Hout bij is.

Er wordt dan ook nog thuis geoefend, voor bijvoorbeeld optredens. De groep vertelt me daar meer over. “Er zijn avonden waar je naar toe kunt gaan en mag opschrijven wat voor dans je wilt doen. Dan wordt dat gedraaid en iedereen die dat wil kan meedansen.” Ben start het volgende nummer: Countrygirl. “Geschreven voor onze leeftijd”, spot hij. Het liedje mag dan rustig en gevoelig zijn, toch is de dans lastiger. Ik kan goed mee met de groep, maar ik heb het er toch goed warm van. De pauzes met wat te drinken zijn dan ook welkom voor iedereen.

“Normaal gesproken zijn we met zo’n twaalf tot vijftien man”, vertelt Ben. “Nu in de zomer is niet iedereen er wekelijks, maar dat geeft niet. We kunnen alles van mekaar velen.” De dansen leert Ben zichzelf, van een beschrijving die de danspassen stap voor stap beschrijft. Zo’n blaadje geeft hij me ook mee, omdat je daarmee zelf ook aan de slag kunt. Voor de danslessen heeft Ben heel wat afgereisd. “Ik ben begonnen in België. Daarna heb ik lesgegeven in Uden en ook nog in Mierlo. In 1994 begon ik op mijn eigen trouwdag in Helmond.” Een jaar later startte hij op ’t Hout, net als een groot deel van de leden die er vandaag de dag nog steeds te vinden zijn.

Druk bezette weken dus voor Ben. “Ik gaf op een gegeven moment op de dinsdagmiddag, de woensdag- en donderdagavond en op de zondagavond les.” Bijna allemaal op verschillende plekken in Brabant. Het werd te veel. “De kinderen zeiden: Pap, je bent nooit thuis. Dat vond ik erg.” Hij liet meer dingen los, totdat de groep in Mierlo-Hout en het geven van workshops overbleven. Zo kwam hij dichter tot waar zijn passie voor country en line dance begon; bij de muziek. Als kind had hij les gehad. Dat was voor hem de drijfveer om in Grote-Brogel in België naar het Western Ponypark te gaan, waar hij vlak in de buurt begon met dansen bij de band Black Hills.

In Engeland haalde Ben zijn Square-licentie, een dans waarbij men danst in een vierkant figuur en op commando danspassen uitvoert. Ook als groep worden flink wat kilometers afgelegd. Zo zijn de dansers een aantal jaar geleden naar tweemaal EuroDisney in Parijs gegaan om te dansen in Europees verband. “Er waren groepen uit Noorwegen, Engeland en nog meer windstreken. Overdag mochten we in het park en ’s avonds en ’s nachts werd er gedanst. In een grote tent, maar in een koud seizoen, waardoor alle noodwc’s bevroren waren en de parkwachters in warme winterjassen bij de uitgangen stonden te bibberen. Zo hebben we ook wel wat meegemaakt samen.” De handgemaakte kleding die de groep meermaals uit de kast haalt voor demo’s, symboliseren dit. “Ik heb alles nog liggen. Mijn rok, zo’n mooie, lange rode, doe ik nooit meer weg”, vertelt één van de leden.

Ben moedigt namens de groep dansers eenieder die geïnteresseerd is van harte aan om te komen kijken en mee te dansen van 20.00 tot 22.00 uur op woensdagavond in de Geseldonk.

Dit nieuwsbericht is 749 keer bekeken