Column door Alex Sievers

“Ik ben de jongste bewoner in Savant Alphonsus”, vertelt Jolande van de Laar me. “In een vorig woonzorgcentrum waar ik woonde, had ik helemaal geen privacy.
Ja, ik had een slaapkamer en een douche, maar voor alle andere dingen was ik aangewezen op de gemeenschappelijke ruimte. Nu hou ik er zeker van om dingen met andere mensen te doen, maar ik vind het ook erg belangrijk om mijn eigen ding te kunnen doen. Hier kan dat gelukkig.”

Ik praat met Jolande en met Tessa van Tongeren, kwaliteitsverpleegkundige bij Savant Zorg en van de zorginhoud betrokken bij alle teams binnen Alphonsus. Het valt me op hoe gedreven beide dames zijn waar het gaat om de wereld van de zorg. En met name dat ze, alhoewel schijnbaar vanuit een andere positie, toch hetzelfde
perspectief delen.

“Ik kijk naar de bewoners vanuit het gevoel dat ik hier ook zelf zou wonen,” zegt Tessa. “Met onze teams willen we de bewoners op een goede manier oud laten worden, passend bij hoe ze zelf in het leven staan. Ik zie mezelf hier letterlijk staan en vertaal dat direct naar een houding om zo goed mogelijk in te kunnen spelen op de wensen van de bewoners en de eigenaardigheden die zij ook hebben. Net als iedereen.”

Niets stoffigs
Tessa vervolgt: “Ik vind de wereld van de ouderenzorg een erg aantrekkelijk werkveld, ook al wordt het vaak als stoffig weggezet. We werken vanuit een visie van positieve gezondheid en kijken naar wat mensen wél kunnen en wat mensen echt belangrijk vinden. Het is toch geweldig om te ervaren dat de bewoners in Alphonsus echt gelukkiger worden als wij als zorgverlener ze eigenaar laten zijn van hun eigen zorgproces. Vroeger waren we als zorgprofessional vooral gewend om aan cliënten onze eigen waarden en normen op te leggen. Nu leggen we de verantwoordelijkheid veel meer terug om samen te werken aan de kwaliteit van zorg en welzijn.”

“Weet je,” vult Jolande aan, “ik ben niet de hele dag bezig met mijn beperkingen. Juist niet. Ik vind ongelooflijk veel dingen leuk en belangrijk. Het is fijn dat ik niet zo strak in een ritme hoef dat bepaald wordt door de zorg. Dat geeft mij de vrijheid in mijn rolstoel zelfstandig op pad te gaan. Lekker een paar keer per week buurten met kennissen en familie. En ook erg fijn dat ik niet elke dag stipt om zeven uur ’s ochtends iemand over de vloer heb om me te willen helpen. Die flexibiliteit is een groot goed.”

Aandachtspunten
Zijn er zaken waar we, nu we met Dorpsplein Mierlo-Hout werken aan een nieuwe omgeving, rekening mee moeten houden vraag ik Jolande en Tessa. Allebei komen ze met een zelfde antwoord. “In de avond is er niet veel te doen in Alphonsus. Daarover moeten we ook nadenken. Nu wordt er ’s avonds eigenlijk alleen door de kaartclub gebruik gemaakt van het grand café in Alphonsus. Voor de rest is er nauwelijks actie, laat staan interactie.” Het laatste woord in ons gesprek is voor Tessa: “En als je dan toch aan een nieuwe leefomgeving werkt, maak er dan ook een duurzame omgeving van. Ik vind het erg belangrijk dat we bewuster omgaan met ons milieu, met afval, met energie. Ik wil ook heel graag mensen hierover vertellen, over hoe we beter moeten omgaan met gebruik van plastic, over hoe we beter groente uit onze eigen omgeving kunnen halen. Dat moet allemaal makkelijk te doen zijn. En de verwarming staat vaak wel erg hoog. Dat blijft moeilijk.”

Ideeën en suggesties
Hebt u zelf ideeën hoe we nog beter welzijn en zorg kunnen leveren in het hart van Mierlo-Hout? Daar zijn we heel benieuwd naar! Deel uw mening via de redactie van Ons Mierlo-Hout of via alex@dorpspleinmierlohout.nl. Volg ons project op www.dorpspleinmierlohout.nl en Facebook.

Dit nieuwsbericht is 931 keer bekeken