Door: Loes Bakels – van Rijsingen

Elke uitgave gaan we op de koffie bij een wijkbewoner/wijkbewoonster, vereniging of bedrijf in Mierlo-Hout. Deze keer kregen we een uitnodiging van de Mijmerie. Sandra Polling is 55 jaar en woont in Mierlo-Hout. Sinds drie jaar is zij het gezicht achter de Mijmerie. Zij geeft vertellingen voor grote en kleine mensen, maar richt zich voornamelijk op mensen met dementie en ouderen. Tijdens het gesprek kwam ik erachter wat ze allemaal doet en wat ze voor sommige mensen kan betekenen.
Mijmeren, soezen, fantaseren, dommelen…iedereen kan het. Jong en oud, groot en klein. Als verhalenverteller en zorgexpert geeft Sandra van de Mijmerie handen en voeten aan het ‘mijmeren’. Vanuit haar huis in Mierlo-Hout gaat ze op pad om vertellingen te geven die mensen raken en verwonderen. Een gezellige en waardevolle activiteit voor met name mensen met dementie. Samen denken aan die mooie momenten van vroeger.

De Mijmerie bestaat sinds 2016. “Het idee was er al heel lang”, vertelt Sandra. Ze werkt al sinds 1988 met dementerenden en 12 jaar geleden is ze met ‘theater maken’ voor kinderen begonnen. Werken met dementerende mensen, theater maken en verhalen vertellen, dit wilde ze heel graag combineren. Oudere mensen bezitten veel verhalen. Die zitten vooral in het hoofd. Door prikkeling probeert ze deze verhalen weer naar boven te halen.

“Wat houdt de Mijmerie precies in?”

Sandra: “Ik probeer om bij de dementerenden verloren herinneringen weer naar boven te halen. Ze beleven daar veel plezier aan. Als metafoor gebruik ik vaak verschillende kistjes met veel verschillende sleutels. In de hersenen liggen bij dementerenden veel herinneringen en belevenissen vaak diep verstopt. Die laatjes en kistjes in de hersenen kunnen doormiddel van de verhalen, de sleutels als het ware, weer open gemaakt worden.
Met name zorginstellingen huren mij in. Ik werk altijd op locatie en mijn werk begint al bij het moment van binnenkomen. Ik neem altijd mijn wagentje met spullen mee en kom in passende kleding. Denk hierbij aan ouderwetse kleding, een mooie jurk met of zonder hoedje. Dan krijg ik vaak al reacties zoals: “Ohhh wa een skônne jurk!” of ook wel eens “Gij het un lillike blouse aan!”. Altijd leg ik dan een tafelkleed met gat erin op tafel. Dan komen de reacties weer. “Skandaal! Da ken echt nie!”. Vervolgens gaan, voornamelijk dames, het kleedje zo neerleggen dat je het gat niet ziet of ze zetten er iets op. Er komen allerlei verschillende oplossingen. Muziek gaat altijd mee en zorgt ook voor herkenning, prachtig om te horen hoe liedjes gewoon worden meegezongen. Dat maakt veel los bij mensen. Het verhaal gaat altijd gepaard met een proeverijtje. Bijvoorbeeld met het vakantiethema. Dan neem ik aardbeien, schijfjes meloen en citroenlimonade mee. Het is echt de totaalbeleving waar het om gaat. Horen, zien, voelen, ruiken en proeven. Ouderen herkennen spullen en dan ga je vanzelf in gesprek. Het verhaal, samen met de spullen en de sfeer zorgt ervoor dat het verhaal gaat leven en samen maken we het af. Totaal duurt zo’n vertelling rond de 1,5 uur”.

“Kun je eens een voorbeeld geven van een verhaal wat je dan zoal vertelt?”

Sandra: “Ik heb een heel leuk verhaal. Het gaat over Blikken Dirk. Blikken Dirk is een marktkoopman uit de jaren 50. Hij rijdt op zijn paard en wagen door het dorp en heeft allemaal blikken met daarin spullen die hij verkoopt. In het dorp gaat hij bij Antje op de koffie. Maar Antje heeft slechte ogen. Ze ziet het allemaal niet meer zo goed en heeft een nieuwe bril nodig. Dirk heeft toevallig een blik vol met brillen. Samen kijken ze welke bril mooi is waar ze beter mee kan zien en ze koopt een bril. Hoe het verder gaat, dat vertel ik misschien nog wel een keer…
Dit verhaal lokt vaak reacties uit bij dementerenden. Vervolgens komen natuurlijk de blikken van Dirk op tafel. Ik zet allerlei blikken op tafel met daarin spulletjes. Er is een scala aan aanbod en het is verboden om af te blijven, zeg ik altijd. Soms verkoop ik nog wel eens iets. Wij gaan weer terug naar het gulden tijdperk. De mensen zien dan een mooie zakdoek en willen die graag hebben. Ik vraag dan wat ze ervoor zouden willen geven. Wat is iets waard? Blikken Dirk kan soms ook heel duur zijn. Zo verzin ik er altijd nog veel bij en het verhaal groeit door de mensen die er zijn. Er zit veel verschil in mensen met dementie en je hebt verschillende fases. Ik pas mijn verhalen altijd aan, aan de mensen die er zijn.”

“Zijn er ook al vertellingen in Mierlo-Hout geweest?”

Sandra: “Ja, ik ben ook in Alphonsus geweest. Dat is wel alweer even geleden. Ik kom eigenlijk veel op vaste locaties. De ene maand heb ik het drukker dan de andere maand. Ik zou graag meer vertellingen houden. Zorginstellingen kunnen altijd contact met mij opnemen om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Tijdens mijn vertellingen zit ik met een kleine groep mensen aan tafel. De groep moet niet te groot zijn, want dan is het soms niet meer te volgen voor de mensen. Ik heb ook een keer een kandelaar met daarin een kaars en lucifers meegenomen. Een mevrouw wilde graag een fikkie stoken en stak zo de kaars aan toen ik me omdraaide. Dat herinnerde haar meteen weer aan vroeger, toen ze samen met haar vader geregeld afval ging verbranden.”

Er zijn zoveel mooie momenten die Sandra heeft meegemaakt tijdens haar vertellingen. Zo vertelt ze ook nog over een man die niet meer kon praten. Het was de periode rond de feestdagen en Sandra had een verhaal waar Sinterklaas in voor kwam. De man zat naast Sandra en hij zat al de hele tijd te friemelen. Ineens pakte hij Sandra beet en fluisterde naar haar: “Ik ben ook ooit Sinterklaas geweest.” Vervolgens hebben ze een heel gesprek gehad. De begeleiding van de man stond met open mond toe te kijken.
Het is prachtig dat er zoiets als de Mijmerie bestaat en alle lof voor Sandra dat zij haar verhalen zo geweldig overbrengt. Ze leeft zich helemaal in en haalt het beste uit de mensen naar boven. Op www.demijmerie.nl kunt u meer informatie vinden. Voor vragen, opmerkingen of suggesties kunt u ook een e-mail sturen naar: sandra@demijmerie.nl

Mogen we ook eens bij u op de koffie komen? Heeft u een bijzonder verhaal of een speciale binding met Mierlo-Hout? Een gezellige vereniging of onderneming? Laat het ons weten en we komen graag langs. Mail naar: redactie@onsmierlohout.nl

Dit nieuwsbericht is 1757 keer bekeken